|
زادگاه زيبا
|
ساوالان زادگاه زيبايم
گوئيا قطعه اي است از رضوان
چو لب لعل گل رخان گل فام
بيني اش سر كشيده تا به فلك
روي نيكوي قله در ساوالان
به هنر دوستان همي گويم
سند عشق عاشقان كمال
شعراي اديب اين سامان
برخ ماه طلعت ساوالان
|
|
با صفا از زمان ديرين است
پر و سر سبز و عطر آگين است
چو بهشتي پر از رياحين است
كه چو افسر بسر سلاطين است
سبز فام و سفيد و رنگين است
نكنم ار غلط سخن اين است
حرم فكر و دانش و دين است
همه خوبند و حرف شان اين است
همتي خال مشگ مشگين است
|
|
